بیوپلیمرهای زیست تجزیه پذیر

امروزه بخش بزرگی ازموادرایج درصنایع بسته بندی ازسوختهای فسیلی تهیه شده وغیرقابل تجزیه هستند .تلاش زیادبرای توسعه زمان ماندگاری وافزایش کیفیت موادغذایی درعین کاهش ضایعات بسته بندی،کشف موادبسته بندی بامبنای زیستی جدیدمانندفیلم های خوراکی وتخریب پذیرزیستی ازمنابع قابل تجدیدراتقویت کرده است .استفاده ازاین موادبدلیل خاصیت تجزیه پذیری آنهامی توانددرنهایت سبب حل مشکلات ضایعات شود .متاسفانه تاکنون استفاده ازفیلم های قابل تجزیه زیستی برای بسته بندی موادغذایی بدلیل خصوصیات مکانیکی وممانعتی ضعیف نشان داده شده بوسیله پلیمرهای طبیعی به شدت محدود شده است .به این دلیل پلیمرهای طبیعی خیلی اوقات بادیگر پلیمرهای سنتزی ترکیب شده اند یابصورت شیمیایی باهدف توسعه کاربردشان اصلاح شده اند .صفت قابلیت کمپوست شدن برای موادبیوپلیمری بسیارمهم است،زیراوقتیکه بازیافت انرژی هزینه براست،این قابلیت اجازه مصرف بسته بندی رادرخاک می دهد .بوسیله تجزیه بیولوژیکی فقط آب،دی اکسیدکربن وترکیبات ارگانیک بدون باقیمانده های سمی تولیدمی شود.

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، زیست تجزیه پذیر ، فیلم خوراکی ، پلیمرهای سنتزی