بررسی تأثیر کیفیت آب آبیاری بر برخی پارامترها در گیاه گندم

هدف این پژوهش بررسی تاثیر کیفیت آب آبیاری بر عملکرد و برخی پارامترهای دیگر در گیاه گندم رقم M7318 می باشد. پارامترهای مورد اندازه گیری شامل شمارش تعداد خوشه در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد کاه و اندازه گیری درصد پروتئین دانه و محاسبه کارآیی زراعی ازت (NAE) بود. تجزیه و تحلیل آماری نتایج آزمایشات و اندازه گیری ها نشان داد اثر کیفیت آب آبیاری (شوری) بر تمامی پارامترها معنی دار بوده است به طوری که با افزایش شوری آب از 2 به 10 دسیزیمنس بر متر، تعداد خوشه در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد کاه، عملکرد دانه و کارآیی ازت کاهش و درصد پروتئین افزایش یافته بود. کارآیی زراعی ازت به مفهوم میزان محصول تولید شده به ازای کود ازته مصرفی در هکتار با افزایش شوری تغییرات چشمگیری ( 6 تا 11 کیلوگرم دانه بر کیلوگرم اوره) داشته است که حاکی از لزوم به کارگیری مدیریت صحیح مصرف ازت برای گندم است. افزایش درصد پروتئین در شرایط شوری به عنوان یک شاخص کیفی مطلوب به شمار می رود و می توان آن را بهعنوان یکی از راههای مقابله گیاه با تنش شوری و غلبه بر فشار اسمزی در سطح ریشه و در نتیجه افزایش میزان جذب آب توسط گیاه برشمرد.

کلیدواژه ها:

گندم ، کیفیت آب آبیاری ، درصد پروتئین دانه ، کارآیی زراعی ازت