گونه های مهاجم بیگانه تهدید جهانی

تنوع زیستی مفهومی است که امروزه در سه سطح ژن- گونه و اکوسیستم مطرح می گردد، ولی این کره زمین از بدوپیدایش تا به امروز شاهد ظهور و انقراض میلیونها گونه مختلف بوده است که شاید مجموع آنها بیش از ده برابر انواعموجودات امروزی باشد. متأسفانه به دلیل عدم دسترسی کامل به آثار گونه های منقرض شده و یا در برخی موارد عدموجود چنین آثاری، مطالعه و ارائه نظریه در رابطه با تنوع زیستی موجود بر روی کره زمین در دوران های گذشته آساننمی باشد. با این وجود شواهد و مدارک مستند و جالبی از حضور بسیاری از گونه های منقرض شده در دسترس است کهبوسیله آنها می توان زمان تقریبی ظهور گروههای مختلف جانوری را بر روی کره زمین تخمین زد.امروزه بر روی کره زمین در حدود دو میلیون گونه موجود زنده شناسایی و نامگذاری شده اند که دانشمندان حدس میزنند که این رقم تا حدود ده میلیون قابل افزایش باشد. البته بخش عظیم این افزایش متعلق به گروه های بی مهرگان وبخصوص بندپایان می باشد. بی شک مناطق گرمسیری کره زمین بالاترین درصد تنوع گونه ای را شامل می گردند بدین معنا که بیش از نیمی از انواعشناخته شده موجودات زنده در جهان، در این مناطق زیست می نمایند.کشور ما، ایران، در منطقه پالئارکتیک و از لحاظ آب و هوایی در منطقه معتدله نیمکره شمالی واقع است. ایران به دلیلقرار گرفتن بر روی نوار بیابانی نیمکره شمالی از یک طرف و وجود رشته کوههای مرتفع و طولانی مانند زاگرس و البرز ازطرف دیگر و همچنین مجاورت با دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان از زشمال و جنوب، صاحب اقلیم های بسیارمتنوعی گشته که خود بر بروز تنوع بالای گونه ای بسیار مؤثر بوده است. تنوع اکوسیستم ها نیز در کشور ایران بسیار چشمگیر بوده که هر یک تعداد متنوعی از انواع موجودات زنده را در خود جای داده اند.تنوع ژنی نیز درجمعیت های مختلف گونه های موجود بسیار بالا می باشد. این بدان معناست که با وجود اینکه بسیاری ازجمعیت های موجود ممکن است به گونه ای واحد تعلق داشته باشند، ولی به دلیل دور بودن یا به نوعی ایزوله بودن اینجمعیت ها از دیگران، ژنها در طول زمان های طولانی از قدیم تا امروز دستخوش تغییرات بسیاری گردیده اند که مطالعهبر روی آنها امکان دسترسی به نحوه تکامل آنها را میسر می سازد. این تغییرات در بسیاری موارد منجر به تولید گونه هایمجزا نشده و این تنوع در سطح ژن باقی می ماند.اکوسیستم ها نیز با داشتن شرایط خاص اقلیمی که منحصر به هر اکوسیستم می باشد، انواعی از موجودات زنده را در خودپربورش می دهند که اگر چه ممکن است با اکوسیستم های دیگر از لحاظ تشابه گونه ای همپوشانی داشته باشند ولیهریک از این گونه ها دارای نقشه ژنی متفاوتی هستند که در برخی موارد پس از گذشت هزاران یا میلیونها سال می تواندگونه های جدیدی را رقم بزند.