مروری بر روش های پدومتریک در مطالعات شناسایی خاک

استفاده از مدل های کمی و آماری در ارتباط با مدلسازی متغیرهای محیطی و ویژگی های خاک دریک سامانه اطلاعات جغرافیایی برای تهیه نقشه خاک می تواند به بهبود کیفیت مطالعات خاکشناسی بیانجامد.اطلاعات مربوط به توزیع مکانی خاک ها در یک حوزه به طور فزاینده ای به مدیریت حوزه و مدل هایزیست محطی مورد استفاده بستگی دارد. در روش های سنتی مطالعات خاک شناسی دانش کارشناس نقشمهمی را در تعیین ارتباط بین خاک و منظر اراضی دارد، اما در روش های پدومتریک با بهره گیری از ارتباطبین متغیرهای محیطی و خصوصیات خاک به منظور کارآمدترشدن جمع آوری اطلاعات خاک ، تولید و ارائهداده هایی که پیوستگی خاک - زمین نما را بهتر نشان دهد و با ترکیب دانش کارشناس در طراحی مدل هایبرآورد مکانی به تعیین پتانسیل بالقوه خاک در ارتباط با منظر اراضی می پردازند. فاکتور های تشکیل دهندهخاک مبنای این روش ها را تشکیل می دهند که در مطالعات سنتی خاک و بسیاری از رشته های دیگر نیزاستفاده می شود. ایده های بیان شده در این متن بیان کننده دو گروه کلی از تکنیک های پدومتریکی است که تحترویکرد آمار کلاسیک و رویکرد نوین آمار مکانی (تکنیک های ژئواستاتیستیکی) عمل می نمایند. بنابراین روش های نویندر نظر دارند با لحاظ کردن دیدگاه کمی مدارانه در خصوص بیان ویژگی های خاک و فاکتورهای زیستمحیطی به طور موثر تشکیل و تکامل آن را ارائه نمایند.

کلیدواژه ها:

پدومتری ، مدل های کمی ، فاکتورهای زیست محیطی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، مطالعات شناسایی خاک