نقش درختان سریع الرشد در کاهش چالش های اقلیمی (مطالعه موردی: 2 گونه Populus alba و Populus nigra در استان چهارمحال و بختیاری)

کره زمین در طول یک قرن گذشته، شاهد تغییرات زیادی در چرخه جهانی کربن بوده است. تقریباً همه اندازه گیریهای مستقیم و غیرمستقیم، نتیجه تحقیقها و مصوبه های کنفرانسهای جهانی نشان دهنده افزایش غلظت دی اکسید کربناتمسفری هستند. برای جلوگیری از گرم شدن بیشتر اتمسفر، کاهش آسیب پدیده های جوی و به تبع آن انقراض گونه های زنده، تنها راه عملی ممکن کاهش انتشار (CO(2 و ترسیب آن در پوسته زمین می باشد. در این رابطه گیاهان بخصوص گیاهان با ساقه چوبی از جمله مهمترین فاکتورهای زیستی تثبیت دی اکسید کربن هستند که بدون نیاز به هزینه های زیاد، (CO(2 را بصورت مولکولهای آلی به زمین باز می گردانند. در این رابطه جنگل کاری با گونه های درختی سریعال رشد از جمله انواع صنوبرها در جذب این دی اکسید کربن اتمسفری می تواند راهکار مناسبی باشد. این تحقیق، با هدف اندازه گیری و مقایسه توان ذخیره کربن دو گونه Populus alba و Populus nigra در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. این دو گونه از گونه های اصلی صنوبر در استان محسوب می شوند. بدین منظور در جنگل کاری موجود از این دو گونه تعداد 10پایه از هر گونه انتخاب و مشخصات کمی آنها یادداشت برداری شد. درختان انتخاب شده را قطع و نسبت به تجزیه و توزینآن اقدام و وزن خشک نمونه ها محاسبه گردید. سپس با توجه به ضرایب موجود، میزان کربن ترسیب یافته محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد گونه Populus alba به طور متوسط 0/23 تن درهکتار کربن را سالیانه درخود ذخیره می کند که معادل جذب 0/88 تن از (CO(2 اتمسفری میباشد. در حالی که گونه Populus nigra به طور متوسط 0/32 تن درهکتار کربن را سالیانه درخود ذخیره می کند که معادل جذب 1/20 تن از (CO(2 اتمسفری میباشد. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از گونه های سریع الرشد علاوه بر جنبه های اقتصادی و اکولوژیک می تواند نقش مهمی در مواجهه با بحران های زیست محیطی از جمله چالش های اقلیمی ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، گونه های سریع الرشد ، صنوبر ، دی اکسید کربن