تبیین فضایی میزان آسایش اقلیمی استان آذربایجان شرقی براساس شاخص TCI

آب و هوا یکی از مهمترین عناصر در بحث گردشگری است ومی تواند به عنوان یک عامل جاذب یا دافع برایگردشگران باشد. در این پژوهش به منظور ارزیابی شرایط اقلیم آسایش از منظر گردشگری با استفاده از شاخص بیوکلیماتیک TCI وداده های اقلیمی 10 ایستگاه سینوپتیک استان آذربایجان شرقی، شرایط آسایش درسطح استان درتمام طول سال تبیین گشته است . این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای گردشگریبا استفاده از 7پارامتر میانگین بارش ماهانه ،میانگین دما ،بیشینه دما،کمینه نم نسبی ،میانگین روزانه ساعاتآفتابی و سرعت باد مورد ارزیابی قرار می دهد با این وجود روش این پژوهش تحلیلی-توصیفی بوده و هدف از انجامآن بررسی کیفی شرایط اقلیمی استان آذربایچان شرقی از بعد آسایشی و بیوکلیماییو تعیین تقویم گردشگری استان بر اساس شاخص TCI می باشد.بدین منظور داده های 10 ایستگاه سینوپتیکی استان را گردآوری نموده و بعد از تجزیه و تحلیل در محیط Excel و تهیه یک بانک اطلاعاتی، شاخص TCI را برای ایستگاه های منطقه به تفکیک ماه های سال محاسبه نموده و با استفاده از تکنیک GIS نقشه TCI را بر پایه نقشه DEM ارتفاعی برای تمامی ماه های سال تهیه و ترسیم نموده ایم و این نتایج برداشت شد که بهترین ماهها برای گردشگری در سطح استان آذربایجان شرقی مصادف با دوره گرم سال وبالاخص ماههای ژوئن وسپتامبر(خردادو شهریور) می باشدوبدترین ونامناسب برای گردشگری ماههای است.

کلیدواژه ها:

اقلیم گردشگری ، آب و هوا ، آسایش گردشگری ، استان آذربایجان شرقی ، شاخص TCI