اثر آللوپاتی عصاره و بقایای اندام های گندم بر جوانه زنی، رشد و تولید بذر برخی از علف های هرز

یکی از اجزای مدیریتی در سیستم های کشاورزیپایدار استفاده از ظرفیت آللوپاتی گیاهان زراعی برای کنترل جمعیتعلف های هرز و توده ی بذری در خاک است. اثرات آللوپاتی، ناشی از مواد بازدارندهای است که بصورت مستقیم توسطگیاهان زنده به محیط وارد شده اند یا شامل تمامی ترشحات ریشه، مواد حاصل از آبشویی، تبخیر و بقایای گیاهی تجزیهشده، می باشد. گندم یکی از غذاهای اصلی در جهان است که آزمایشات بین المللی زیادی برای ارزیابی توانایی آللوپاتیکآن در جلوگیری از رشد علف هرز در جهان صورت گرفته است. تحقیقات بر روی آللوپاتی گندم به بررسی اثر آللوپاتی گندمبر دیگر گیاهان زراعی، علفهای هرز، آفات و بیماری ها، همچنین استخراج و خالص سازی و تشخیص عوامل آللوپاتیک،خودمسمومی گندم، و مدیریت بقایای گندم میپردازد. در این مقاله، مروری کوتاه بر اثر آللوپاتی عصاره و بقایای اندام هایگندم بر جوانه زنی، رشد و تولید بذر برخی از علف های هرز خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، علف هرز ، گندم