بررسی و ارزیابی امکان تولید بیواتانول از چغندر قند در ایران

در سالهای اخیر به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی سوختهای فسیلی و کاهش آلودگی هوای کلان شهرهااستفاده از منابع انرژی تجدید پذیر مانند بیواتانول ضروری شده است. به طوری که تولید اتانول از حدود 50 میلیون لیتردر سال 2007 به حدود 85 میلیون لیتر در سال 2012 میلادی افزایش نشانمیدهد. بیو اتانول از تخمیر مواد قندی موجود در گیاهان دارای شکر و نشاسته بدست می آید. نیشکر، چغندر قند وغلات عمده محصولات کشاورزی است که در دنیا برای تولید بیواتانول مورد استفاده قرار میگیرد. ملاس نیشکر و چغندرقند موجود مهمترین منبع تولید بیواتانول کشور می باشد که مقدار سالانه آن محدود است. ولی بررسی امکان راه اندازیواحد های تولید بیواتانول در کنار کارخانه های قند و نیشکر میتواند بهره وری از منابع تولید را افزایش دهد. مخصوصابرای مناطقی نظیر دشت مغان و خوزستان که به لحاظ شرایط محیطی و اقلیمی منطقه عیار چقندرقند پایین می باشد.توسعه کشت چغندر قند پاییزه در مناطق استان گلستان، فارس و جنوب خراسان و احیای مجدد کشت چغندر قند استانخوزستان با هدف تولید بیواتانول در کنار تولید شکر میتواند در دستور کار قرار گیرد. با توجه به عیار چغندر قند اینمناطق می توان علاوه بر تخمیر قند با هیدرولیز اسیدی تفاله راندمان الکل تولیدی را افزایش داد. با توجه به یررسیاقتصادی انجام شده کشت چغندر قند در مناطق فوق الذکر علاوه بر حاصلخیزی خاک، راندمان تجاری بیشتر تولیدبیواتانول موجب کاهش آلودگی کلان شهرها نیز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

بیواتانول ، چغندر قند ، کاهش آلودگی هوا