محاسبه تولید ناخالص ملی سبز و مطالعه اثر درجه باز بودن اقتصاد بر تخریب زیست محیطی در ایران

برای انجام پژوهش ، مطالعات ما به صورت کتابخانه ای بوده که از روش محاسبه ارزش استهلاک منابع طبیعی در بخش های پایان پذیر(معادن انرژی زا ،معادن غیر انرژی زا ، و انرژی) در بخش پایان ناپذیر (جنگل ، مرتع و شیلات) در بخش نیمه تجدید پذیر(خاک و هوا) استفاده شده است.در بخش های مختلف ازداده مطالعات مختلف همچون مطالعه دکتر عاقلی در زمینه محاسبه GNP سبز ودرجه پایداری درآمد ملی که به روش منطق فازی استفاده شده است بهره برده ایم.سپس با استفاده از نرم افزار Eviews اقدام به تحلیل اطلاعات پرداخته ایم که نتایج حاصله بدین شرح می باشد. مطابق نتایج در فاصله زمانی 88-1360 میزان استهلاک طبیعی برحسب ارقام واقعی سالانه بطور میانگین هشت درصد رشد رشد کرده است، واز 4،9 درصد تولید ناخالص واقعی درسال 1360 به 17.2 درصد درسال 1388 رسیده است.در عین حال، رشد واقعی بخشهای عمده اقتصادی اثر تخریب زیست محیطی را جبران کرده وموجب روند صعودی GNP سبز شده است.بررسی اثر اندازه باز بودن اقتصاد بر تخریب زیست محیطی در ایران طی دوره زمانی 88-1360 نشان می دهد که رابطه مثبت بین درجه باز بودن اقتصاد و تخریب زیست محیطی و همچنین رابطه مثبت بین انتشار دی اکسید کربن و تخریب زیست محیطی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تخریب محیط زیست ، منابع پایان پذیر ، منابع تجدید پذیر ، استهلاک ، تولیدناخالص سبز.درجه باز بودن اقتصاد