بررسی آلاینده ها و اثرات آنها بر جوامع مرجانی و صید آبزیان در خلیج چابهار

بررسی آلاینده ها برای بدست آوردن مقدار و نوع آنها و همچنین به منظور تعیین میزان اثرات آنها بر مرجانها، آبزیان و میزان صید آبزیان انجام شد. برخی آلاینده ها مانند ترکیبات بنزن، تولوئن، ایزومرهای زایلن، مورد سنجش قرار گرفت که ایستگاه اسکله صیادی کنارک با ug/L ۱۴ بیشترین مقدار غلظت بنزن را دارا بود و پس از آن به ترتیب بخش های ساحلی این اسکله با ug/L ۱۳ ، اسکله شهید بهشتی ug/L ٩، اسکله پزم ug/L ٨ ، اسکله صیادی تیس ug/L 6 و اسکله رمین ug/L ۵ ، قرار گرفتند. غلظت تولوئن و زایلن نیز همانند بنزن به ترتیب ایستگاه های یاد شده کاهش داشت. همچنین ایستگاه های دانشگاه دریانوردی چابهار و اسکله تیس، اسکله شهید بهشتی و هتل لیپار بدلیل وجود مرجان ها و آلاینده ها در این نواحی، به ترتیب مورد بررسی قرار گرفت که ایستگاه اسکله شهید بهشتی به دلیل وجود بیشترین مقدار آلاینده در آن متاٌثرترین ایستگاه برای زیست مرجانها بود. آثار آلاینده ها در مرجان ها مانند کاهش تراکم، کاهش میزان رشد، کاهش تولید مثل و دفع موکوس بررسی شد که میزان آنها به ترتیب ایستگاه ها روند نزولی داشت. با توجه به اینکه مرجانها زیستگاه و پناهگاه تخم و لارو ماهیان و سایر آبزیان دریایی اند، آلاینده ها بر روی این موجودات یز تاثیر گذار بودند و این موجب کاهش تعداد آنها در ایستگاه هایی که آلاینده ها غلظت بالاتری داشتند می شد، در نتیجه این ایستگاه ها از نظر میزان صید شامل مقدار کمتری نسبت به سایر ایستگاه های صیادی بودند. به طور کلی افزایش میزان آلاینده ها در یک ایستگاه، کاهش میزان صید را در آن ایستگاه در پی داشت.

کلیدواژه ها:

آلاینده ها ، مرجانها ، میزان صید