کاربرد پروتئین های شوک حرارتی HSP70 در بیومانیتورینگ محیطهای آبی

بوم سازگان های آبی همواره دریافت کننده حجم وسیعی از آلاینده هایی چون فلزات سنگین، هیدروکربنهای نفتی، آفتکش ها و مواد آلی ناشی از فاضلاب های خانگی، معدنی، صنعتی و کشاورزی میباشند. در چنین شرایطی، برآورد اثرات این آلاینده ها بر بوم سازگان ها ضروری است، چر ا که تغییرات شیمیایی، تعادل بوم سازگان را بر هم زده و از عملکرد درست آن ممانعت بهعمل می آورد. بر اساس منابع علمی تماس با غلظت های متفاوت این آلایندهها موجب تغییرات بیوشیمیایی، ژنتیکی، پارامترهای خون شناسی، آسیبهای بافتی، رفتاری، تولیدمثلی و حتی مرگ در گونه های مختلف آبزیان میگردد. تغییرات بیوشیمیایی و مولکولی بهعنوان اولین تغییرات قابل اندازهگیری میتوانند اطلاعات زیادی در مورد اثرات تحت کشنده مواد تنشزا در موجود آبزی موردنظر در اختیار ما قرار دهند. مطالعات نشانداده است که سلول در پاسخ به تنش هایی هم چون دمای بالا ، فلزات سنگین و سموم، گروهی از پروتئین ها را سنتز می کنند که معروف ترین نوع آنها، پروتئین های شوک حرارتی HSP می باشد. انواع مختلفی از HSP وجود دارد که HSP 70 معروف ترین نوع آنها می باشد. ژن HSP 70 در شرایط بدون تنش نیز بیان می شود، ولی در شرایط تنش میزان بیان این ژن افزایش می یابد و با اتصال به پروتئین های هدف به حفظ ساختار آنها کمک مینماید. بنابراین از تغییر میزان بیان آن می توان بهعنوان نشانگرهای زیستی بررسی وجود آلاینده ها استفاده نمود. امید است این مطالعه راهگشایی برای مطالعات آینده در زمینه ارزیابی خطرات تهدید کننده منابع زیستی و شیلاتی باشد.

کلیدواژه ها:

پروتئین های شوک حرارتی ، آلاینده ، بیومانیتورینگ ، آبزیان