آبزیان از دیدگاه علوم فقهی

دریا محیط زیست انواع و اقسام جانداران است. از آغاز تدوین کتب جامع فقهی توسط فقیهان فریقین ، صید و ذباحه بابی مستقل از ابواب کتب فقهی را به خود اختصاص داده است. در باب اطعمه و اشربه نیز به بحث حکم تناول آبزیان پردازش می شود. آبزیان دریا حداقل از دو جهت مورد توجه علوم فقهی قرار می گیرند . صید آبزیان یکی از مکاسب حلال در دین اسلام جهت کسب در آمد حلال برای امرار معاش می باشد. خوردنی ها و آشامیدنی ها نیز از نگاه شریعت به حلال و حرام تقسیم گشته است. که یکی از این خوردنیهای حلال ماهی های دریا می باشند . برخی دیگر از آبزیان جزء حرام گوشتان به حساب می آیند؛ که خوردن آنها برمسلمین حرام دانسته می شود. با این حال صید و فروش آنها برای غیر مسلمین مجاز می باشد. صید آبزیان حلال از نگاه شرع مقدس دارای اصولی و شرایطی است . البته موضوع دریا فقط از این دوجهت برای فقه و فقها مهم نبده بلکه تمامی مسائل مربوط به دریا که با عملی از اعمال مکلفین مرتبط است موضوع علم فقه می باشد. لازمه فصاحتو بلاغت در این مجال ، اجمال در پردازش به دید فقهی به مسائلخوردنی های حلال از آبزیان و بیان حکم صید آنهامی باشد .ادله تفصیلی وحیانی و احادیث شریف نبی مکرم اسلام ص و مکتب اهل بیت علیهم السلام این احکام شرعی را تشریح کند.

کلیدواژه ها:

حلیت ، حرمت ، صید ، مکاسب حلال ، علوم فقهی ، آبزیان