راهکار مقابله با قدرت نرم وهابیت در استان خوزستان

یکی از مسائلی که در چند سال اخیر، فکر و ذهن مردم و برخی از مسئولان استان خوزستان و حتی در مواردی تصمیم سازان و تصمیم گیران در سطوح بالای مدیریت کشور را به خود مشغول داشته است، مسئله قوم گرایی و تجزیه طلبی در خوزستان است که از طریق ایجاد زمینه های گرایش به سلفیت از سوی وهابیت و تجزیه طلبان قومی دامن زده شده است. نبود آمار دقیق و رسمی از میزان گرایش به وهابیت و تعداد تغییر مذهب یافتگانی که به تبعیت و یا به تحریک این گروه، اعمال عبادی خود را به سبک و سیاق وهابی ها، به جای می آورند و مهمتر از آن پنهان کاری و نگرانی بسیاری از گرایش یافتگان از سرزنش بستگان، دوستان و یا برخورد دولتی با آنان و با خانواده های شان، سبب شد تا با حضور در برخی مناطق عرب نشین و حاشیه نشین در اهواز که از نرخ بالای رشد جمعیت و تراکم بافت جمعیتی برخوردار بودند اقدام به یک پیمایش میدانی شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که نارضایتی از وضعیت زندگی و مقایسه آن با مردم دیگر استان ها و کشورهای عربی همجوار ایران، علت اصلی بروز ناآرامی ها بوده و رویکرد تغییر مذهبی برای جلب توجه و برانگیختن حساسیت مسئولین اجرایی نظام بعنوان یک راهکار آرام، و احتمالا مقطعی از سوی فریب خوردگان داخلی تا زمان برطرف شدن خواسته ها و مطالبات قانونی و راهکار بلند مدت و استراتژیک برای مقابله با گسترش تشیع در جهان اسلام توسط عربستان سعودی و کویت درمقابله با دولت مرکزی از سوی اینان بکار بسته شده است.

کلیدواژه ها:

قدرت نرم ، جمهوری اسلامی ایران ، وهابیت ، تشیع ، خوزستان