محافظه کاری معیار کلیدی ارزیابی گزارشگری مالی در سیستم حسابداری سازمان ها

تعیین سود در حسابداری نسبتاً یک انتخاب بین ترکیب به هنگام و به تأخیر افتاده سودها و زیان های اقتصادی است ، اصل محافظه کاری نیز بعنوان یک روش شناخت زیان به هنگام شناخته شده است. محافظه کاری ، به مفهوم شناسایی به موقع اخبار بد نسبت به اخبار خوب در سود است. بررسی ادبیات مرتبط با محافظه کاری در گزارشگری مالی، بیانگر اهمیت موضوع محافظه کاری در حرفه حسابداری است. محققین همواره کوشیده اند میزان محافظه کاری و عوامل موثر بر آن در گزارشگری مالی و حسابداری را تعیین کنند که البته این امر به ساده ای میسر نبوده است، زیرا امکان اندازه گیری مستقیم مفهوم محافظه کاری وجود ندارد. در هر صورت، محافظه کاری همواره از مفاهیم کلیدی در حسابداری بوده و صرف نظر از مشکلات اندازه گیری، وجود آن میتواند تاثیرات عمده ای بر محتوای اطلاعاتی صورت های مالی داشته باشد. تحقیقات تجربی از دیگر کشورها به نظر می رسد که محافظه کاری در گزارشگری مالی طی زمان افزایش یافته است. بنابراین این مقاله تلاش دارد با مروری بر تحقیقات گذشته نقش محافظه کاری در گزارشگری مالی را در سازمان ها و شرکت های عصر حاضر موردد بررسی قرار دهد. نتایج نشان می دهند که میزان محافظه کاری در گزارشگری مالی شرکت ها در ایران در طول یک دهه گذشته به طور افزایشی تغییر نکرده است. محافظه کاری بر انتشار به موقع عملکرد صورتهای مالی تاثیر دارد و لی بر انتشار به موقع صورتهای مالی میان دوره ای و تشکیل به موقع مجمع عمومی عادی عادی سالانه تاثیر ندارد. همچنین، نتایج حاکی از آنست که ساختار قوانین و استانداردها ضعیف است، به طوری که اجازه دستکاری اقلام تعهدی و فعالیت های واقعی را فراهم م یآورد

کلیدواژه ها:

حسابداری ، محافظه کاری ، گزارشگری مالی