زبان نمایش؛زبان گویای آموزش

بسیاری معتقدند آموزش و تربیت انسان کار پیچیده و سختی است . چراکه شناخت نیازها و انگیزه های درونی و بیرونی او به صورت کلی دشوار است،اما از طرفی دیگر به نظر می رسد، آموزش و اصولاً امر یادگیری چ ندان هم دشوار نباشد . البته نباید از نظر دورداشت که درک و یادگیری ما موضوعی ساخت مند و ترکیبی است و ابزار و عوامل فروانی درحیطه های دانش، شناخت، مهارت و ارزش یابی در کارند تا ما بتوانیم بهتجربیات و آموزه هایمان سروسامان بدهیم . ولیکن قراین و مستندات زیادی از زندگی بشر وجود دارد که می گوید : راز و رمز آموزه ها از اصول بدیهی، طبیعی و فطری پیرامون ما ریشه می گیرد . از کهن ترین دوران تا به امروز ، بشر چون با پدیده تازه ای روبرو شده که نسبت به آن ها شناختی نداشته ، ناگزیر، سعی کرده است ، غیرمستقیم به «بود» و «واقعیت» آن پدیده و مشکل «نمود مجازی و تمثیلی» بدهد تا با تصویر دقیق و کلی تری که از موضوع به دست می آورد، به صورت شهودی به حل مشکل نایل شود. آموزش مدرسه ای و آکادمیک امروز هم ازاین قاعده مستثنا نخواهد بود . برای آموزش مفید و اثر بخش ناچاریم نگاهی ظریف به اصول تجربه آموزی و نوع آموخته های پیشینیان بیندازیم و آن ها را با شیوه های مدرن درهم آمیزیم تا مطلوب ترین بازده به وجود آید. همه ما می دانیم آموزش درمدارس کشور ما فاقد جنبه های مکملی و ترکیبی است .متاسفانه درحدکلام، از نواقص آموزش بسیار سخن به میان می آید، حرف و حدیث خلاقیت دهان به دهان می چرخد، اما هیچ گاه راهکار عملی و نظام مند ارائه نمی شود . از این رو آموزش های مدارس، سطحی و برپایه دانش و حافظه است . درحالی که اگر می خواهیم دانش آموزان ما به سطحی مناسب از شناخت و توانایی برسند ،باید تحول اساسی در اندیشه کارگزاران فرهنگی و شیوه های آموزش صورت بگیرد. اهمیت موضوع دراین است که در دنیای پیچیده و بسیار پرخطر امروز ، آموزش و مهارت، انسان های امروزی را به دو گروه تقسیم می کند : کسانی که می توانند جایگاه خود را در پیچ و خم زندگی تنظیم کنند، تعامل مناسبی با دیگران داشته باشند و تا حدود زیادی به خطرات درونی و بیرونی وقوف یابند و کسانی که فاقد اطلاعات کافی برای شناخت و کنترل رفتار های خود و دیگران هستند . بنابراین آموزش های ثمربخش اند که تمام لایه های درونی ، رفتاری و تجربه و انگیزه های افراد را دربرگیرند و حتی این قابلیت را داشته ب اشند که به حرکت ذهنی ما شتاب و به رفتار و عملکرد ما تعادل ببخشد.

کلیدواژه ها:

نمایش ، آموزش ، ادبیات