پیش بینی سازگاری براساس سبک های والدگری

هدف از این مطالعه، مطالعه ی قدرت پیشبینی سبکهای والدگری برای سازگاری بود.گروه نمونهی مورد مطالعه در این پژوهش 200 دانشجو( 100 دختر و 100 پسر) از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحلهای انتخاب شدند میانگین و انحراف معیار سنی گروه نمونه مورد مطالعه به ترتیب برابر با19/42و11/09بود. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه والدگری آلاباما(فرم فرزندان)، پرسشنامه چندوجهی سازگاری بود. اعتبار این مقیاسها به روش آلفای کرونباخ توسط محققان مورد ارزیابی قرار گرفت.برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان برای پیشبینی سازگاری براساس سبک های والدگری حاکی ازآن بود که سبک های والدگری مثبت، تنبیه بدنی، مشارکت پدر، اطلاع، اقتدار و نظارت ضعیف برای سازگاری فردی، اجتماعی، تحصیلی، شغلی وخانواده به ترتیب 74 و85و87و84و83 درصد از واریانس را پیشبینی مینماید. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که سبک های والدگری به طور معناداری میزان سازگاری فرزندان را پیش بینی می کند

کلیدواژه ها:

سازگاری ، والدگری ، سلامت روان