مروری بر ادبیات و مفاهیم در حوزه ی پنهان نگاری محتوا

با رشد تکنولوژی و اشتراک گذاری اطلاعات در دنیا، مسئله امنیت اطلاعات روز به روز افزایش می یابد. امنیتی که بتواند اطلاعات مذکور را در مقابل انواع حملات، تغییرات و دست کاری ها و همچنین سوءاستفاده های احتمالی محفوظ دارد. در این راستا پنهان نگاری اطلاعات و محتوا، امری ضروری در جهت حفظ امنیت اطلاعات موجود در اسناد هست. پنهان نگاری، هنر جاسازی داده ها و یا الگوهای مشخصی در فایل های صوتی، تصویری، فیلم یا متن به نحوی است که بتواند نیازهای امنیتی رسانه موردنظر را به شکل آشکار یا پنهان برآورده کند. در واقع پنهان نگاری، هنر و علم پنهان کردن اطلاعات در یک پوشش با فرمت های گوناگون ( مانند عکس، صدا، ویدئو، متن و ... ) است، به گونه ای که مانع کشف پیام پنهان شده، شود. در این حوزه از روش هایی در جهت مخفی سازی پیام استفاده می شود. برخی از این روش ها شامل جوهرهای نامرئی، نقاط مایکرو، امضای دیجیتال و کانال های پنهان کننده می شوند. این عمل با کمترین تخزیب در اسناد و فایل موردنظر اتفاق می افتد. الگوریتم ها و تکنیک های زیادی در حوزه های گوناگون در جهت انجام عمل پنهان سازی وجود دارد که در این مقاله به مرور برخی از آنان می پردازیم. پنهان نگاری، شاخه ای از علم مخفی سازی اطلاعات می باشد. پنهان نگاری به عنوان مکانیسمی که منجر به حفظ امنیت اطلاعات می گردد، کاربردهای مختلفی دارد که از جمله این کاربردها می توان به حق مالکیت، انگشت نگاری یا ردیابی اثر، تأیید سندیت اثر، کنترل و نظارت بر پخش اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

پنهان نگاری ، رمزنگاری ، تشخیص لبه ، نقاط برجسته