اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر باورهای فراشناختی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر باورهای فراشناختی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر پرداخته است. این پژوهش، یک پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمونبا گروه کنترل می باشد که در آن از دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های دولتی، آزاد اسلامی واحد تبریز و واحد علوم و تحقیقات آذربایجانشرقی می باشد کهمطابق با ملاک های ویرایش چهارم کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انتخاب شده بودند که برای درمان به مراکز مشاوره دانشگاه های مذکور مراجعه کرده بودند. از بین جامعهفوق 02 نفر) 02 نفر گروه آزمایش و 02 نفر گروه کنترل(، ) 02 نفر دختر و 02 نفر پسر( با استفاده از مصاحبه ساختار یافته بالینی برای اختلالات روانی ) SCID-I/CV (، پرسشنامه ی استاندارد باورهای فراشناخت ) MCQ-30 (، مقیاس اختلال اضطراب فراگیر ) GADS ( و پرسشنامه اضطراب بک ) BA-21 (، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دامنه سنی آزمودنی ها بین 01 تا 02 سال با میانگین 27/78 و انحراف استاندارد 2/60 بود. درمان فراشناختی گروهی در 02 جلسه 002 دقیقه ای طی 0 ماه در گروه آزمایش انجام گرفت و شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. تمام آزمودنی ها قبل و بعد از درمان و در دوره پیگیری سه ماهه پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند.نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره پژوهش حاضر نشان داد که درمان فراشناختی گروهی اثر معنی داری بر کاهش باورهای فراشناختی منفی دارد. و نیز این شیوه ی درمانی تأثیر متفاوتی بر زیر مولفه های باورهای فراشناختیبیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که درمان فراشناختی گروهی بر اضطراببیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تأثیر معنی داری دارد. نتایج ذکر شده در مرحله ی پیگیری حفظ شدند

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی گروهی ، باورهای فراشناختی ، اضطراب ، اختلال اضطراب فراگیر