بررسی گروه درمانی راه حل مدار بر ارتباط موثر دختران گریزان از منزل

هدف این پژوهش بررسی کارآمدی گروه درمانی راه حل مدار بر ارتباط موثر دختران گریزان از منزل می باشد.این پزوهش نیمه آزمایشی با استفاده از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، می باشد.که در آن تعداد 33 نفر آزمودنی با روش نمونه گیریدر دسترس از میان 56 دختر گریزان ساکن دریکی از مراکز بهزیستی شهر مشهد انتخاب شدند، 16 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل جای داده شدند .گروه آزمایش در طی 8 جلسه ،هفته ای 2بار به مدت یک ساعت و چهل و پنج دقیقه تحت مداخله راه حل مدار قرار گرفتند .گروه شاهد این مداخله را در یافت نکردند. ابزارهای پژوهشپرسشنامه مهارت های زندگی فرم الف،می باشد.که آزمودنی ها قبل و بعد از اجرای متغییر مستقل به آنها پاسخ دادند.داده ها ا از طریق تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج:نشان داده است که درمان گروهی راه حل مدار بر ارتباط دختران گریزان از منزل تاثیر معنا دار داشته است

کلیدواژه ها:

درمان گروهی راه مدار ، ارتباط موثر ، دختران گریزان از منزل