نقش تشکل های غیر دولتی (NGOs) در تقویت الزامات توسعه روستایی

امروزه یکی از موانع جدی و عمده در راه تحقق اهداف توسعه کشاورزی و روستایی، عدم بهره گیری بهینه از ظرفیت ها و پتانسیل هایانسانی و اجتماعی موجود در مناطق روستایی است. با توجه به آنکه پیش شرط لازم و اساسی برای حرکت به سوی بهبود توسعه کشاورزی و روستایی، توسعه اجتماعی و منابع انسانی است، در این راستا به نظر می رسد تشکیل و توسعه سازمان ها و تشکل های غیردولتی (NGOs)، یک ابزار مؤثر و کارآمد محسوب شود. ب ه عبارتی این سازمان ها برا ی حمایت و تسهیل حضور کشاورزان در زمینه توسعه پذیرش و گسترش تکنولوژی های پایدار کشاورزی شکل گرفته اند. این سؤال که ((NGOs در فرایند بهبود روند توسعه روستایی چگونه تأثیرگذارند؟)) این مطالعه را بر آن داشت تا با بررسی مروری، ضمن بیان نقش و اهمیت NGOs در بهبود روند توسعه روستایی، به اهمیت مشارکت های مردمی در قالب این سازمان ها نیز تأکید کرده، و ضمن معرفی حوزه های اصلی فعالیت و عملکرد این سازمان ها در راستای توسعه روستایی و الگوهای فعالیت NGOs، به بیان موانع و مشکلات فراسوی فعالیت های سازمان های غیردولتی در توسعه روستایی وتعاملات آن با سازمان های دولتی جهت تحقق توسعه پایدار کشاورزی می پردازد. نتیجه اینکه NGOs، به جهت آزاد بودن از قید و بندهای فعالیت های رسمی زمینه های بسیار مساعدی برای مشارکت در مناظره توسعه پایدار دارند. لذا افزایش جلب مشارکت مردمی، تعامل بیشتر با بخش های دولتی و افزایش آگاهی روستاییان از اهمیت و نقش های NGOs، زمینه مساعدی را در راستای توسعه روستایی ایجاد خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، سازمان های غیردولتی ، توسعه پایدار ، مشارکت های مردمی