تعیین رفتار لرزهای ساختمانهای بلندمرتبه هرمی شهر تهران

اصولاً در آیین نامه های مختلف لرزهای برای سیستم های سازهای،کاهش بار زلزله تحت عنوان اساس نیروهای زلزله کاهش یافته انجام می گیرد. این ضریب که تابعی از میزان اضافه مقاومت، نامعینی و پتانسیل رفتار غیر ارتجاعی مولفه های شکل پذیر اعضای سازهای می باشد، برای انواع سازههای ساختمانی که به لحاظ هندسی و توزیع جرم و سختی در پلان و ارتفاع منظم باشند در آیین نامه های لرزهای معتبر مقادیر متفاوتی بر حسب نوع سیستم سازهای با منظور نمودن محدودیتهای ارتفاعی داده شدهاست. حال با توجه به ویژگیهای هندسی ویژه سیستم های سازهای هرمی شکل و خصوصیت های رفتاری متفاوت سازهای آنها نسبت به سایر سیستم های متناظر باربر جانبی و به طورمشخص عملکرد سازهای متفاوت ستونهای مورب آن،بنظر می رسد که دیگر ضریب رفتار تعیین شده در آیین نامه 2800 )ویرایش سوم( الزاما جوابگوی رفتار لرزهای این سازهها نبوده و لازم است بررسی ویژهای در خصوص این پارامتر برای سازههای ساختمانی استخراج شده از ضوابط بلند مرتبه سازی هرمی شکل صورت گیرد. در این مقاله شکلهای متفاوت سازهای بدست آمده از ضوابط بلند مرتبه سازی هرمی تعیین و طبقه بندی گردیده و برای تعدادی از آنها با استفاده از تحلیلهای غیر خطی استاتیکی میزان شکل پذیری آنها بررسی و نتابج آن در مقایسه با سازههای ساختمانی متناظر متعارف ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

رفتار لرزه ای ، سازه های هرمی ، تحلیل غیر خطی ، ضریب رفتار ، ضریب شکل پذیری ، عملکردهای لرزهای ، پارامترهای دینامیکی