بناهای میان افزا واسطه حضور سازه های نوین در بافت های تاریخی

فرسودگی و تخریب حاصل از عملکرد عوامل مخل طبیعی و همچنین عوامل مخل انسانی باعث حذف تدریجی و یا تغییر عملکرد برخی بناها در بافتهای تاریخی می شود از سوی دیگر وجود زمینهای باقی مانده خالی در بافت و یا توسعه های درون شهری نیاز به طرح بناهای نوین در بافتهای تاریخی را مطرح می سازد این بناهای نوبنیان که متاثر از روحیه و امکانات زمان حاضر هستند ملزم به رعایت ضوابطی جهت هماهنگی با بافت اطراف می باشند. مقاله حاضر با اتکا بر منابع مکتوب ضمن معرفی روشهای مختلف طراحی بناهای میان افزا در بافتهای تاریخی اعم از تقلید ناسازگاری الگوبرداری تشابه ، تضاد و ناپایداری به نقد حضور سازه های نوین در طراحی این بناها می پردازد.

کلیدواژه ها:

بناهای میان افزا ، بافت تاریخی ، معماری ، سازه ، زمینه گرایی