آنالیز پایداری استاتیکی استخوان فمور در بدن انسان نزدیک ترین شرایط ممکن تکیه گاهی و بارگذاری به حالت طبیعی

آفریده های الهی و انسانی در جهان هریک دارای سازه خاص خود می باشند طبیعت برای عناصر جاندار و بیجان که در آن پدید می اید و رشد می کنند سازه ای را فراهم می سازد هریک از مخلوقات در دنیای طبیعی خود به منظور نیل به اهدافی که بوجود می آیند و جهت ماندگاری خویش باید شرایط لازم و کافی برای تحقیق این هدف را داشته باشند اسکلت ساختمان بدن انسان نیز از قاعده فوق تاسی جسته و طراحی آن به گونه ای استکه می تواند عملکردی منطقی و مناسب جهت پایداری داشته و بارهای وارده را بصورت نیروهای قائم به بهترین وجه ممکن تحمل نماید. با توجه به اینکه فرم از اساسی ترین موضوعات مطروحه در معماری است و سازه در معماری از مسائل بنیادین محسوب می شود استخوان فمور نیز یک عضو سازه ای موثر در بدن انسان بوده که فرم آن در بهترین شرایط ساختاری خویش قادر به پاسخگویی به نیروهای اعمال شده به آن است و لذا از نظر ایستایی حائز اهمیت بوده و تکیه گاه آن منحصر بفرد است بدین سبب این ا ستخوان می تواند الگوی خوبی جهت طراحی های معماری و مدنظر قرارگرفتن تعامل فرم و سازه با یکدیگر باشند استخوانهای فمور بلندترین و به جهت تحمل وزن یا به عبارتی بارهایوارده قوی ترین استخوان های بدن انسان می باشند.

کلیدواژه ها:

پایداری استاتیکی ، نیروهای قائم و افقی ، استخوان فمور ، عضو سازه ای