نقش پیاده راه در ارتقای منظر شهری

معابر پیاده از جمله مهم ترین فضاهای عمومی شهر هستند و این اهمیت از سویی به دلیل تامین دسترسی و از سویی ناشی از عملکرد آن ها به عنوان یک فضای شهری است. همچنین حرکت پیاده ابتدایی ترین شکل جابه جایی انسان در محیط است که نقش اساسی در ادراک محیط و ارتباط با آن دارد. تا قبل از نیمه قرن پیش شهرها پیاده محور بودند که این امر به شهرها چهره ای انسانی می بخشید و نیز به پویایی و سرزندگی فضای شهری کمک می کرد. این پژوهش در نظر دارد با بررسی تاثیر پیاده راه ها در ارتقای منظر شهری و مولفه های تاثیرگذار بر ادراک آن، از جمله مولفه های بصری- فیزیکی، بصری- فضایی و نیز مولفه های غیربصری سطح کارایی و اثربخشی پیاده راه ها را به عنوان یک فضای شهری افزایش دهد تا از این طریق کیفیت منظر شهری نیز ارتقاء یابد. روش تحقیق با توجه به ماهیت موضوع از نوع توصیفی -تحلیلی و بررسی مفاهیم مرتبط با موضوع پژوهش است.

کلیدواژه ها:

معماری ، شهرسازی ، منظر ، پایدار ، پیاده راه