تحلیل رفتار حرارتی پوسته بیرونی کالبدهای معماری سنتی و مدرن شهر سمنان با رویکرد توسعه پایدار

پارامتر های اقلیمی، در احساس آسایش انسان اهمیت داشته و همواره در احداث ساختمان های مسکونی مورد توجه بوده اند. امروزه نیز در طراحی کالبدی شهرها بازشناسی روش های مورد استفاده در معماری سنتی با توجه به ویژگی های اقلیمی، می تواند در توسعه پایدار موثر باشد. این پارامتر ها به ویژه در یکی از بخش های مهم ساختمان که نقش اساسی در کیفیت شرایط اقلیمی محل سکونت انسان دارد یعنی پوسته های بیرونی مهم می باشند. این پژوهش رابطه بین پارامتر های اقلیمی و نماهای مسکونی در ساختمان های سنتی و مدرن شهر سمنان به عنوان یک منطقه گرم و خشک مورد بررسی قرار داده است. روش مورد استفاده پیمایشی و مقایسه ای در کنار مطالعه اسنادی به تحلیل ویژگی های معماری با نگاه اقلیمی روی مصالح ، سطح بازشوها و شاخص انرژی بین خانه های تاریخی بافت کهن سمنان و ساختمان های جدید در بازه 20 ساله در بافت جدید شهر بوده است. بررسی ها نشان دهنده افزایش سطوح بازشوها در خانه های جدید نسبت به سنتی بوده و میزان اتلاف حرارت با توجه به جهت گیری، ضخامت و کیفیت مصالح از 1/5 در بناهای سنتی به 2/2w/m2.k در ساختمان های جدید افزایش داشته است. نتیجه بررسی ها نشان دهنده عدم توجه به شرایط منطقه ای و استفاده از الگوهای عام معماری بوده است که با بهره گیری از کولرهای آبی به کاهش منابع آب و بحران آن دامن زده است. در نهایت بر اساس نتایج به دست آمده راهکارهایی برای طراحی معماری با رویکرد استفاده بهینه از پارامتر های اقلیمی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری سنتی سمنان ، معماری مسکن ، توسعه پایدار ، انرژی