عملکرد سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت، قرقره ای با تفنگ انتهایی و ویلمو در سرعت های باد مختلف در دشت کرفس

در سال های اخیر گسترش سیستم های آبیاری بارانی در مناطق مختلف کشور ایران جهت کاهش تلفات آب کشاورزی با سرعت زیادیادامه دارد. در این تحقیق سه سیستم آبیاری کلاسیک ثابت، قرقره ای با تفنگ انتهایی و ویلمو در دشت کرفس از توابع استان همدانمورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ارزیابی عملکرد سیستم های آبیاری بارانی اجرا شده در یک دهه اخیر (بین سال های 1379 تا 1388 )در دشت کرفس، تعیین پارامترهای ارزیابی سیستم و نحوه تغییرات پارامترهای ارزیابی با تغییرات سرعت باد، آزمای ش های میدانی درسه محدوده باد 3- 0 متر بر ثانیه (سرعت باد کم)، 6- 3 متر بر ثانیه (سرعت باد متوسط) و بالاتر از 6 متر بر ثانیه (سرعت باد زیاد) و در سه تکرار صورت گرفت. برای هر کدام از سه سیستم آبیاری ذکر شده پنج پارامتر تلفات تبخیر و باد بردگی ((E(W)، یکنواختی کریستیانسن (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، راندمان پتانسیل ربع پائین (PELQ) و راندمان واقعی ربع پائین (AELQ) در سه محدوده سرعت باد ذکر شده محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر (PELQ, DU, CU, E(W و AELQ به ترتیب 21/47 (برای سیستم قرقره ای با تفنگ انتهایی و سرعت باد زیاد). 82/21، 76/59، 75/45 و 75/45 (هر چهار پارامتر برای سیستم کلاسیک ثابت و سرعت باد کم) است. همچنین، کمترین مقادیر پارامترهای ذکر شده به ترتیب 6/91 (برای سیستم کلاسیک ثابت و سرعت باد کم) 59/82، 59/83، 50/25 و 50/25 (برای سیستم قرقره ای با تفنگ انتهایی و سرعت باد زیاد) محاسبه گردید. با افزایش سرعت باد در هر سه سیستم آبیاری، مقدار (E(W افزایش یافته و مقادیر PELQ. DU. CU و AELQ کاهش می یابند. در کل می توان گفت برای منطقه مورد مطالعه سیستم آبیاری کلاسیک ثابت مناس بتر از سیستم ویلمو و سیستم ویلمو مناسب تر از سیستم قرقره ای با تفنگ انتهایی است.

کلیدواژه ها:

سیست مهای آبیاری ، راندمان ، یکنواختی توزیع ، تلفات تبخیر و باد بردگی ، سرعت باد