تعیین عرصه های مناسب روش های آبیاری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مطالعه موردی دشت شاوور خوزستان

محدودیت منابع آب و رشد روز افزون جمعیت، کشورهای جهان را به بالا بردن تولید محصولات کشاورزی در واحد سطح و بهر ه وریبهینه از منابع آب و خاک با استفاده از رو ش های نوین آبیاری سوق داده است. بدیهی است عدم گزینش صحیح سیستم آبیاریمناسب برای یک منطقه، بخصوص در سیستم های آبیاری تحت فشار که به تجهیزات خاصی نیاز دارند، موجب اتلاف وقت و هزینهبسیار در مراحل مختلف طراحی و اجرا، و چه بسا غیراقتصادی شدن طرح گردیده و در نتیجه موجب عدم بهره وری بهینه و اتلافمنابع ارزشمند آب و خاک منطقه خواهد شد. در این تحقیق 73845 هکتار از اراضی دشت شاوور استان خوزستان از لحاظ نوعرو ش های مناسب برای آبیاری مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین جهت با مطالعه روش های موجود ارزیابی تناسب اراضی جهت تعیینمکا ن های مناسب برای رو ش های آبیاری سطحی، تحت فشار و در نظر گرفتن اطلاعات موجود روش پارامتریک برای مطالعه انتخابگردیدند. نتایج حاکی از آن است در دشت شاوور برای اجرای آبیاری سطحی مکان بسیار مناسب ( S1 ) موجود نمی باشد. برای روشبارانی با وجود آنکه از لحاظ پارامترهای شیب، بافت خاک، عمق خاک، میزان آهک از امتیاز بالایی برخوردار است اما از نظر شوری وزهکشی دچار محدودیت می باشد.. با بررسی امتیازات مربوط به روش قطره ای نتایج نشان می دهد این روش علاوه بر شوری و زهکشیمنطقه مورد مطالعه از نظر میزان آهک نیز نسبت به دو روش دیگر از محدودیت بیشتری برخوردار می باشد. بررسی های موجودنشان دهنده آن است که سیستم آبیاری بارانی در اکثر سری های خاک از مقبولیت بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

آبیاری سطحی ، آبیاری بارانی ، آبیاری قطر های ، ارزیابی تناسب اراضی و روش پارامتریک