نقش پایداری اجتماعی با تکیه بر برنامه های جماعت گرایانه در توسعه شهری پایدار

موضوع پایداری و توسعه پایدار در سالهای اخیر بخش قابل توجهی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است . یکی از مهمترین ابعاد توسعه پایدار ، بحث پایداری اجتماعی می باشد که نسبت به سایر ابعاد توسعه پایدار همچون ، پایداری اکولوژیکی و زیست محیطی کمتر بدان پرداخته شده است . در همین رابطه هدف این نوشتار پرداختن به مفاهیم و معانی توسعه و پایداری از منظر پایداری اجتماعی می باشد و از این میان بر یکی از ابعادپایداری اجتماعی که ارتباط نزدیکی با مساله مشارکت پذیری و عدالت اجتماعی دارد به نام رویکرد جماعت گرایانه پرداخته شده و رابطه تن دادن به برنامه های جماعت محور با شهرسازی پایدار بررسی شده است و با توجه به نظریات مطرح شده در بحث جماعت و جماعت گرایی پیش بینی شده است که چنانچه در کلان شهر ها بتوان از اقدامات محلی و جماعت مبتنی بر محلات بهره برد می توان ساختار کلی شهر را به سوی پایداری سوق داد .

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، جماعت گرایی ، شهر پایدار