بازیابی نشانه های توسعه محله ای پایدار در شهرهای سنتی نمونه موردی محله سلطان میر احمد کاشان

توسعه پایدار شهری بدون بنیان نهادن پایه های خود بر شالوده محلات در نیل به اهداف خود با مشکل مواجه خواهد شد و بدین منظور موضوع توجه به محله های شهری و مطالعه ی ظرفیت های موجود در ان به منظور شناسایی و احیای ارزشهای حیاتی در اولویت سیاست های فرهنگی و اجتماعی بسیاری از کشورها قرار گرفته است دیدگاه توسعه محله ای پایدار رویکرد نوینی را تقویت می کند که در ان حل مشکلات شهری در بازگشت به مفهوم محله به عنوان سلول های حیات شهری تصور می شود. در برنامه ریزی شهری کشور ما توجه به موضوع توسعه ی محله ای پایدار گذشته از هدف کارکردی کالبدی که همانا ساماندهی فیزیکی محلات است دارای جهات و ملزومات اساسی فراوانی می باشد که مهمترین آن فراهم کردن زمینه های اجتماعی و فرهنگی در شهر قالب ناظر به زندگی محله ای سنتی می باشد.با قبول این امر که برای دستیابی به توسعه پایدار شهری محلات به عنوان بنیادی ترین عناصر شهری و حلقه واسط بین شهر و شهروندان نقشی انکارناپذیر در نیل به هدف فوق الذکر دارند مقاله حاضر سعی کرده است که با رویکردی فرهنگی اجتماعی به بازشناسی عوامل حفظ حیات و پوویایی محله های سنتی این سرزمین در گذر زمان پرداخته است.در این راستا به بهره گیری از تحقیقات کتابخانه ای و میدانی محله سلطان میر احمد در مرکز هسته تاریخی شهر کاشان انتخاب گردید و با روش توصیفی تحلیلی سعی در یافتن و استخراج اصولی که امروزه در احیا و تقویت توسعه کالبدی و فرهنگی شهرهای ما نیز به کار آید دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، محله ، توسعه محله ای پایدار ، هویت محله ای