همسایگی و مشارکت های اجنماعی پایدار در محله ها نمونه های موردی:(محله های قدیمی علیقلی آقا و کوی ولی عصر شهر اصفهان) ‏

دلبستگی به محله،یک پیوند عاطفی و نوعی احساس تعلق است که افراد نسبت به محله ی خود دارند.همسایگی نوعی احساس عضویت در یک گروه می باشد که این گروه یا اجتماع حداقل دارای دو عضو می باشد.در هر مرحله الگوهای متفاوت،جاری می باشند که در این میان فعالیت های هویت های بخش به محله اهمیت ویژه ای دارند.مشارکت ها و تعاملات اجتماعی افراد در محله ها باعث هویت دهی به محله می گردند.بین دلبستگی،همسایگی و مشارکت های اجتماعی رابطه ای نهفته است که با کیفیت محله از جنبه های گوناگون در ارتباط می باشد و ایجاد یا عدم ایجاد فرصت های مناسب جهت رشد و توسعه ی بهینه محله را باعث می گردد.این تحقیق بر آن است تا رابطه میان میزان دلبستگی،همسایگی و مشارکت های اجتماعی ساکنین را در محله های قدیمی و با سابقه و همچنین محله های امروزی و جدیدالاحداث،از طریق سنجش متغیرهای تاثیر گذار،تبیین،و با یکدیگر مقایسه نماید.تحقیق از نوع پیمایشی است که در آن با استفاده از شیوه ی نمونه گیری،دو محله شاخص شهر اصفهان انتخاب شده که یکی ار آنها قدیمی و دیگری نو ساز و جدیدالحداث می باشد.سپس با استفاده ار ابزار پرسشنامه،افراد ساکن در محله های انتخابی مورد پیامیش قرار گرفته و محور اصلی پیمایش،سنجش میزان مشارکت آنها در امور مربوط به محله در حوزه هایی مثل شرکت در اجتماعات محلی،تمایل به سرمایه گزاری در محله،میزان شناخت همسایه ها و سایر ساکنین،تمایل به مشارکت در مدیریت محله،میزان کمک رسانی و انجام خدمات عام المنفعه و میزان تمایل به شرکت در فعالیت های گروهی ورزشی،فرهنگی،هنری و آموزشی بوده است.در نهایت میزان دلبستگی و هویت دهی افراد به محله اندازه گیری گردیده و با تحلیل نتایج،برخی از عوامل تاثیر گذار بر متغیرهای مذکور،شناسایی شده اند.در آخر با استناد به نتایج حاصله،پیشنهاداتی در راستای بهینه سازی برنامه ریزی و طراحی های شهری جدید،ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

محله ، همسایگی ، دلبستگی ، مشارکت ، مشارکت اجتماعی