بازشناسی مفهوم منظرشهری درسامان دهی میدان نقش جهان اصفهان

احساس رضایت اززندگی درفضاهای عمومی شهرمبحث بسیاربااهمیتی است امروزه شهرهای ما بیش ازهرچیز نیازمند فضاهای جمعی هستند میدانها ازدیرباز دربافت شهر یک فضای جمعی ایفای نقش کرده اند که دربین میدانهای تاریخی ایرانی میتوان به میدان نقش جهان که درراس آنها قراردارد اشاره نمود امروزه میدان نقش جهان اصفهان علی رغم آنکه میتواند سند راسخ پایداری شهراصفهان باشد درجایگاه والای خود به عنوان یک میدان شناخته شده ی جهانی موردتوجه قرارنگرفته و پاسخ گویی به نیازهای متنوع انسان امروز و تامین اسایش درسایه انعطاف پذیری عملکردی آن نادیده گرفته شده است دراین مقاله سعی براین است که نیازهای مختلف استفاده کنندگان شناخته شود تاارتباطی منطقی مابین نیازهای رفتاری کاربران فضا و قابلیتهای محیط را دربافت تاریخی میدان نقش جهانی ایجادنماید این موضوع عامل افزایش انگیزه مردم درجذب به درون بافت و افزایش حضورآنها میشود و زندگی اجتماعی را تاحدامکان تقویت مینماید و بسترهای لازم را برای ارتقای تعاملات اجتماعی فراهم میسازد

کلیدواژه ها:

فضای جمعی ، تعاملات اجتماعی ، منظرشهری ، میدان نقش جهان ، اصفهان