رویکرد مشارکت جویانه در نوسازی و بهسازی و تحقق پذیری طرحهای بازآفرینی بافت فرسوده شهری و نقش آن در توسعه پایدار شهر

امروزه بافت های فرسوده شهری از جمله مهمترین معضالتی هستند که گریبان گیر شهرها شده اند. این بافت ها به طورعمده بخش هایی از شهر هستند که از چرخه تکاملی حیات آن جدا گشته و به شکل کانون مشکالت و نارسایی ها درآمده اند. این درحالیست که این بافت ها از ظرفیت ها و قابلیت های نهان بسیاری برخودارند که اگر به فعلیت برسند می توانند در فرایند توسعه شهر به عنوان نیروی محرک استفاده شوند. از این رو توسعه نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری از اهداف اصلی نوسازی شهرها قرار گرفته است. وی سال های متمادی برای برطرف نمودن این معضلات راهکارهای بسیاری پیش روی مسیولین شهری قرار گرفته است. اما این رویکردها عمدتا به دلیل نگرش های صرفا کالبدی، گرای های صرفا طراحانه و در نظر نگرفتن خواست ساکنین این بافت ها، عمدتا با شکست مواجه شدند، بسیاری از طرحهای نوسازی بافتهای فرسوده شهری که در طول چند دهه گذشته تهیه شده، به علل مختلف ناکارآمد بوده، محقق نشده یا درصد جزیی از آن اجرا شده و چنانچه اجرا شده اند، پیامدهای فرهنگی واجتمادی موثری دربرنداشته و بعضا دارای پیامدهای منفی بوده است؛ با توجه به اینکه نوسازی شهرها در جهت ارتقا کیفیت زندگی صورت می گیرد لازم است کلیه ابعاد کالبدی و غیرکالبدی )اجتمادی، اقتصادی و فرهنگی( شهر مدنظر قرار گرفته شود و از آنجا که مردم استفاده کنندگان و ذینفعان اصلی طرح های شهری هستند، توجه به خواست و نیازهای آنها در ورح های شهری اهمیت به سزایی دارد و راه را برای تحقق پذیری این طرح ها نیز هموار می سازد.این درحالی است که فارغ از زمان و هزینه فرصتهای قابل توجه، مسیر و جهت مشخصی برای این امر مهم توسط مدیریت شهری ترسیم نشده و سازما نها و ارگا نهای ذیربط نیز به وظایف و تکالیف تعیین شده عمل نمیکنند

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، فریدونشهر ، توسعه پایدار شهر ، مشارکت