بررسی تأثیر محل قرارگیری المان زانویی بر رفتار قاب های فولادی مهاربندی شده

در طراحی بهینه سیستم های فولادی مقاوم در برابر بارهای جانبی لازم است ضمن رعایت ملاحظات اقتصادی، دو عامل سختی و شکل پذیری به نحو مطلوبی فراهم شوند.سیستم های مقاوم جانبی مانند، قاب های خمشی و یا قاب های مهاربندی شده هم مرکز، معمولاً نمی توانند به تنهایی هر دو عامل سختی و شکل پذیری را به نحو مطلوبی فراهم نمایند. برای برون رفت از این مشکل، به کارگیری مهاربند زانویی می تواند در ایجاد شکل پذیری کافی توأم با سختی مناسب مفید واقع شود. در سیستم مهاربند زانویی عضو قطری به یک عضو زانویی که مانند یک فیوز شکل پذیر عمل می کند، متصل می شود. در این حالت شکل پذیری از طریق جاری شدن عضو زانویی و سختی از طریق عضو قطری تأمین می گردد. در این تحقیق با انتخاب قاب های فولادی سه دهانه با تعداد طبقات متفاوت و تحلیل آنها به روش دینامیکی غیر خطی به بررسی تأثیر طول و محل قرارگیری عضو زانویی در سختی و شکل پذیری قاب های فولادی پرداخته شده و سپس نتایج حاصل از تحلیل ارائه می شوند.

کلیدواژه ها:

مهاربند زانویی ، دینامیکی غیر خطی ، شکل پذیری ، سختی