بررسی تأثیر زاویه مهارهای جانبی بر عملکرد دیافراگم بتنی با استفاده از مدل سازی عددی دوبعدی و سه بعدی

دیافراگم بتنی یکی از انواع سیستم های حائل برای پایدارسازی گودبرداری ها است. در این مقاله سعی شده است که تأثیر زاویه مهارهای جانبی برنیروهای داخلی و تغییر مکان جانبی دیافرگم بررسی گردد. به منظور بررسی تأثیر نوع مدل سازی (دوبعدی و سه بعدی)، نتایج حاصله از این دو نوعمدل سازی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. همچنین مطالعه ای بر روی تحلیل دینامیکی مدل ها صورت گرقته است . نتایج حاصل شده ازمدل های عددی نشان داد که با افزایش زاویه مهارهای جانبی تغییر مکان جانبی دیافراگم افزایش و لنگر خمشی کاهش می یابد. تغییر مکان هایجانبی به دست آمده از مدل های دوبعدی بیشتر از مدل های سه بعدی بوده، ولی لنگر خمشی در بعضی نواحی مدل سه بعدی بیشتر از مدل دوبعدی می باشد.

کلیدواژه ها:

دیافراگم بتنی ، زاویه مهار جانبی ، روش المان محدود ، نیروهای داخلی ، تغییر مکان جانبی