مطالعه سیر تحول سیستم های سازه و پوشانه استادیومهای ورزشی

می توان به جرأت ادعا کرد که موضوع طراحی سازه همزمان با آفرینش معماری همواره مطرح بوده است. در طول تاریخ ساختمان هرکجا این دو "هنر" در تکمیل یکدیگر به کار گرفته شده اند، بناهای ماندگاری بوجود آمده اند.در دوران معاصر ترکیب و تلفیق سازه و معماری بعنوان دو عنصر ضروری و جدایی ناپذیر برای ساختن هر ساختمان، نمود بیشتر و بارزتری یافته و توجه نکردن به هر یک از این عوامل و دخالت ندادن آن در ساخت موجبات بوجود آمدن نقص در شکل گیری و کاربرد ساختمان خواهد شد. اما در برخی موارد در صنعت ساختمان، لزوم همراهی آفرینندگی معماری و ملاحظات سازه ای بروز عیان تری می یابد. از موارد بارزی که سازه نقش عمده ای را ایفا کرده و به جز نقش ایستایی همپای معماری در زیبایی فرم نیز سهیم است، ساختمان هایی با دهانه های بزرگ از قبیل فرودگاهها، ایستگاه های راه آهن و استادیوم های ورزشی هستند. با شروع نهضت معماری مدرن و استفاده از روشها و مصالح پیشرفته به جای روشها و مصالح سنتی، روند ساختمان سازی نیز به سرعت تغییر کرده و این تغییرات به نوبه خود موجب به وجود آمدن سیستم های جدید سازه ای شده اند. این سیستم های سازه ای تأثیر بسزایی در معماری دوران معاصر داشته و زمینه ساز خلق سبکهای نوین معماری گشته اند. در این مقاله کوشیده ایم سیر تحول سیستم های سازه در نیم قرن اخیر را با بررسی استادیوم های ورزشی و سیستم سازه ای آنها - که بخوبی نمایانگر تحول سیستم های سازه ای و ترکیب و تأثیر آن بر روی معماری هستند- مورد نقد و بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

استادیوم ، سقف های متحرک ، سیستم های سازهای فضا کار