بررسی ویژگی های بلال در ذرت تحت تیمار ورمی واش و سطوح مختلف نیتروژن در شرایط آب و هوایی استان گیلان

براساس سیاست های کشاورزی پایدار و در جهت افزایش کارائی مصرف عناصر غذایی، روش های مصرف کود باید به گونه ای تغییر کند که مواد غذایی بدون تلفات در اختیار گیاه قرار گیرد، بنابراین مصرف کودهای شیمیایی باید به گونه ای تغییر کند که منجر به مصرف درست و بهینه این نوع کودها گردد، به همین منظور آزمایشی در بهار سال 1390 در شهرستان آستانه اشرفیه از توابع استان گیلان به صورت اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در شرایط دیم بر روی گیاه ذرت انجام شد. فاکتورهای آزمایش نیتروژن در سه سطح (صفر، 90 و 180 کیلوگرم در هکتار) و ورمی واش در سه سطح 0/25 ، 0/75 و 1 لیتر در هکتار) بودند. نتایج تجزیه واریانس اختلاف بسیار معنی داری را برای صفات تعداد بلال و تعداد دانه در بلال نشان و بررسی مقایسه میانگین سطوح مختلف نیتروژن نشان داد که بیشترین تعداد دانه در بلال از مصرف کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به همراه مصرف یک لیتر کود آلی ورمی واش به تعداد362/7 عدد در بلال به دست آمد. با توجه به نتایج به طور کلی می توان نتیجه گرفت که مصرف بهینه عناصر غذایی بر قدرت فتوسنتزی گیاه تاثیر مثبت داشته و در نهایت منجر به افزایش عملکرد می گردد..

کلیدواژه ها:

ذرت ، نیتروژن ، عملکرد و اجزای عملکرد ، کشاورزی پایدار