فرآیند استعدادیابی ورزشی از شناخت تا قهرمانی «آزمون های فیزیولوژیک در غربالگری استعدادهای ورزشی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,799

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCST02_022

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

توانایی ها در مراحل مختلف تمرین در سطوح مبتدی، متوسط و پیشرفته تغییر می کنند. تغییر توانایی های زیربنایی در یک مهارت نشان می دهد که با پیشرفت تمرین بعضی از توانایی ها از دور خارج شده، توانایی هایدیگر جایگزین می شوند و برخی پایدار می مانند. توانایی ها وابسته به توارث هستند و علت تغییر آنها فراگیری روش های گزینش و استفاده از این توانایی هاست که عوامل محیطی مانند تمرین این فرآیند را تسهیل میسازد. راسل ) 1989 (، مراحل سه گانه استعدادیابی ورزشی را چنین بیان کرد: مرحله اول: شناسایی توانایی ها در حیطه های آنتروپومتری، آمادگی جسمانی و ادراکی حرکتی، روانی و اجتماییمرحله دوم: انتخاب افراد مستعد برای تیم های منطقه ای و محلی مرحله سوم: مرحله تکامل استعداد با هدایت به سوی باشگاه ها و تیم های ملی در این روش این امکان وجود دارد که علاقه فرد به یک رشته ورزشی فدای نظر متخصصان شود. اما پلتولا) 1992 (، بومپا ) 1985 ( و تامسون ) 1985 ( مزایای این روش را کم هزینه، کارآمد و کوتاه شدن زمانرسیدن به قهرمانی و افزایش عمر مفید قهرمانی می دانند. اصلی ترین عوامل استعدادیابی عوامل وراثتی و محیطی هستند. آستراند) 1990 (، در بین عوامل وراثتی ویژگی های آنتروپومتری و فیزیولوژیکی را در شروع ضروری تر می داند. در بین عوامل محیطی رشد مهارت های پایه،تمرین، امکانات و برگزاری مسابقات ورزشی مطرح شده اند. بنابراین معیارهای شناسایی استعدادهای ورزشیبه ترتیب ویژگی های آنتروپومتری، فیزیولوژیکی، مهارتی و روانی- اجتمایی هستند. از نظر زمانی در مرحله اول اندازه های آنتروپومتری و سپس ویژگی های فیزیولوژیکی سنجیده می شوند و در هدایت افراد مستعد درمرحله دوم در جریان مسابقات و تیم های محلی مهارت های ورزشی فراگیری و توسعه می یابند. و در مرحله سوم در باشگاه ها و تیم های ملی ویژگی های روانی- اجتمایی تقویت می شوند.سن شروع این فرآیند از نظر دارگان ) 1979 ( بستگی به رشته ورزشی دارد. به طوری که شنا در هفت سالگی و کشتی در یازده سالگی از پایین ترین و بالاترین سن شروع تمرینات عمومی برخوردارند. شروع تمرینات شناسایی استعدادها 12 سالگی در شنا و در سایر رشته ها تا 14 سالگی بهترین زمان تشخیص داده شده است. در این میان عامل بلوغ یکی از عوامل اثر گذار بر این فرآیند است که ممکن است در مسیر رشد فرد، برخی توانایی ها تغییر کتتد و عواملی چون اندازه های آنتروپومتری و فیزیولوژیکی هماهنگ با سایر عوامل رشد نکنند و در این صورت فرد از این فرآیند کنار گذاشته می شود. به این ترتیب از بین افرادی که در مراحل اولیه مستعد شناخته شدند، تنها تعداد کمی در سطوح بالاتر در این مسیر باقی می مانند.

نویسندگان

مجید کاشف

دانشیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی