مقایسه ویژگی های شخصیتی خودپایی و احساس جویی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه

روانشناسان ورزشی خودپایی و خودنظم دهی را به عنوان دو عامل اثرگذار بر پیشرفت عملکرد تلقی می کنند بطوریکه نتیجه آن باعث بهبود بازده عملکرد ورزشکاران می شود و بر این اساس افزایش عملکرد منجر بهایجاد خودپایی مثبت می گردد) 1(. خودپایی میزان و درجه ای است که فرد رفتار خود را برای تطابق با شرایط موقعیتی به منظور جلب نظر دیگران در جهت مطلوب تنظیم می کند ) 2(. احساس جویی صفتی شخصیتیاست که به وسیله ی آن احساسات نوظهور، پیچیده و تجربیات گوناگون، فرد را برای تجربه ریسک های بدنی و اجتماعی به منظور دست یابی به تجربیات جدید بر می انگیزاند) 3( و پژوهش هایی که در این زمینهانجام شده اند مبین ارتباط معناداری بین سطح احساس جویی، انتخاب نوع ورزش و سطح عملکرد ورزشکاران هستند. شخصیت منحصر به فرد افراد، منجر به بروز استعدادها وتوانایی های متفاوتی می گردد که علاوه بر ارتقاء سطح عملکرد ورزشکاران، موجب شناخت توانایی های پایه هر رشته و کشف استعدادهای نهفته اشخاص می شود؛ از این رو شناخت ارتباط بین متغیرهای مختلف و میزان تأثیر آنها برای کسب موفقیت ورزشکاران امری مؤثر و ضروری می باشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه ویژگی های شخصیتی خودپایی و احساس جویی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه و ارتباط آنها می باشد

کلیدواژه ها:

خودپایی ، احساس جویی ، ورزشکاران نخبه ، ورزشکاران غیرنخبه ، انفرادی