تاثیر الگوی تدریس تعلیم و تربیت ورزشی بر افزایش انگیزه دانش آموزان برای یادگیری مهارت های ورزشی وشناسایی استعدادهای آنان

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,279

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCST02_156

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

چکیده مقاله:

صاحب نظران معتقدند انگیزه می تواند همانند یک نیرو در ایجاد یادگیری مؤثر باشد و نوآموزان و فراگیران را با علاقه هرچه بیشتر به سوی آن هدایت کند. در بررسی نظام های تعلیم و تربیت همواره شیوه هایی اتخاذ شده که رشد انگیزهرا در افراد تقویت کنند تا سریعتر به اهداف مورد نظر دست یابند. در این مجموعه روش ها، بهره گیری از رقابت های سا لم به منظور ظهور استعدادها و شکوفایی خلاقیت و توانایی افراد از جایگاه والایی برخوردار است.یکی از الگوهای معروف تدریس تربیت بدنی که در کشورهای مختلف اجرا شده الگوی چندگانه تعلیم و تربیت ورزشی است که در برخی از منابع تحت عنوان تربیت ورزشی نیز آمده است. بسیاری از معلمان در کلاس، ورزشگرا یا ورزشمدار هستند. شاید آنها معتقدند که هیچ یک از الگوهای آموزشی بر تربیت ورزشی نمی پردازند. در صورتی که ورزشماهیت اصلی و حقیقی برنامه های تربیت بدنی است. این مدل تاکید زیادی به پیشرفت مهارت ها و رقابت های ورزشی دارد. تیم ها و گروه هایی تشکیل می شوند، این گروه ها با هم بازی و رقابت می کنند و مسابقه می دهند و معلم احتمالادر نقش ناظر یا راهنما عمل می کند. این مدل ابتدا توسط سایدن تاپ ، مایند، و تاگارت ) 1986 (، و سپس سایدن تاپ) 1994 ( به منظور ارائه رویکردی صحیح تر در آموزش و پرورش، به معلمان تربیت بدنی ارائه شد) 3(. مشخصه های اصلی تربیت ورزشی عبارتند از: 1. فصل ورزشی، 2. وابستگی، 3. رقابت رسمی، 4. رویداد نهایی، 5. ثبت و نگه داریرکورد ها )سوابق و امتیازات(، 6. جشن و سرور. نتایج یک ارزش یابی ملی از تربیت ورزشی در کشور استرالیا نشان می دهد: در بسیاری از مدارسی که تعلیم و تربیت ورزشی در آن ها اجرا شد، میزان غیبت کاهش و میزان مشارکت دانش آموزان افزایش یافت، معلمان مشاهده کردند که دانش آموزان زمان زیادی را برای بحث درباره تجربیات تربیت بدنی خود در داخل و خارج از کلاس صرف می کنند،آشکار شد که این مدل در مقایسه با فرم های سنتی تربیت بدنی، قابل تعمیم تر است و دانش آموزان به دلیل تجربیاتی که در این مدل کسب کردند، گرایش بیشتری به ورزش پیداکردند. در بسیاری از موارد دانش آموزانی که قبلا بطور عادتی در فعالیت ها شرکت نداشتند، فعالانه درگیر فعالیت شدند. میزان مشارکت و سطوح مهارتی بالا بود و دانش آموزان یاد گرفتند که داوری، مدیریت، و بطور مؤثری مربیگری کنند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر الگوی تدریس تعلیم و تربیت ورزشی بر انگیزه دانش آموزان برای یادگیری مهارت های ورزشی و شناسایی استعداد و خلاقیت آنان انجام شده است.

نویسندگان

محمدباقر حسنلو

اداره آموزش و پرورش شهرستان طارم