بررسی آزمایشگاهی جذب سطحی گازهای متان، دی اکسید کربن و نیتروژن بر روی کربن فعال

استفاده از تکنولوژی جذب سطحی جهت حذف ناخالصی ها از گاز طبیعی به دلیل صرف انرژی کم و هزینه سرمایه گذاری پائین بسیار مناسب می باشد. در این مقاله میزان جذب سطحی تعادلی گازهای (CH(4), N(2 و (CO(2 در فشارهای بالا و در سه دمای مختلف (285، 300 و 320 کلوین) بر روی یک نوع جاذب صنعتی از جنس کربن فعال، در آزمایشگاه به روش حجم سنجی مورد مطالعه قرار گرفت. برای محاسبه تعداد مولها و ضریب تراکم پذیری گازهاف از معادله حالت پنگ رابینسون استفاده شد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی به دست آمده مشاهده گردید که با افزایش فشار تعادلی و کاهش دمای تعادلی جذب سطحی، میزان جذب تعادلی گازها افزایش می یابد. جاذب صنعتی مورد استفاده ظرفیت جذب مناسبی را برای هر سه گاز داشت. بیشترین میزان جذب بر روی کربن فعال مربوط به (CO(2 و کمترین میزان جذب مربوط به (N(2 بود. نتایج آزمایشگاهی به دست آمده با دو مدل تعادلی لانگمویر و سیپس تطبیق داده شدند و مشاهده گردید که مدل تعادلی سیپس تطابق خوبی با نتایج آزمایشگاهی دارد.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، کربن فعال ، دی اکسید کربن ، متانف نیتروژن