اهمیت گرادیان مچالگی سازند برای داشتن چاهی پایدار

حفاری بدون پیچیدگی، هدف تمامی افرادی است که دکل حفاری را اداره می کنند اما شرایط همیشه به این گونه نیست. گیر کردن رشته حفاری و ابزار نمودارگیری و هرزروی گل حفاری بخش اعظم مشکلات چاه در حال حفر را تشکیل می دهند. بر اساس آمار بیش از نیمی از مشکلات حفر چاه در حوضه های نفتی کشور به این مشکلات اختصاص دارد. روزهای از دست رفته دکل که به این مشکلات اختصاص داشته بر اساس آمار به صورت تجمعی حدود % 58 کل روزهای از دست رفته دکل را شامل می شود. علی رغم به کارگیری جدیدترین فناوری های مهندسی حفاری به طور مثال در مهندسی گل حفاری، زمان تلف شده (Non-Productive Time;NPT) به میزان حداقل ممکن در دکل ها کاهش نیافته است. دلایل این مسئله چیست؟ این مقاله به شرح حلقه گمشده ای که امکان کاهش NPT به حداقل را دارد، می پردازد. این حلقه گمشده، فقدان اطلاعات در مورد گرادیان مچالگی سازند (Collapse Gradient of Formation) می باشد. تا کنون چاه ها فقط بر اساس اطلاعات فشار منفذی (Pore Pressure) حفر شده اند. اطلاعات منفذی ممکن است برای حفر یک چاه ایمن کافی باشد ولی برای یک چاه پایدار کافی نیست. با استفاده از گرادیان فشار منفذی می توان حداقل وزن گل لازم برای یک چاه ایمن را پیش بینی کرد همان گونه که با استفاده از گرادیان فشار مچالگی می توان حداقل وزن گل برای یک چاه پایدار را پیش بینی کرد. در این مقاله یکی از میادین نفتی جنوب غربی ایران مورد بررسی قرار گرفت. این میدان در سابقه خود موارد زیادی از ناپایداری چاه ها را ثبت کرده بود. پایداری در چاه ها با افزایش وزن گل حفاری قابل دستیابی بود که شرکت های حفاری ملزم به اجرای اینقاعده بودند. در این مطالعه فشار مچالگی نیز از طریق نمودار DSI تعیین شد

کلیدواژه ها:

گرادیان مچالگی ، فشار منفذی ، پایداری دیواره چاه ، وزن گل حفاری