بررسی تاثیر نرخ ارز، تورم و تولید ناخالص داخلی بر صادرات غیر نفتی ایران

مشخصه مشترک کشورهای در حال توسعه، وابستگی شدید آنها به صادرات یک محصول است که عموما مواد اولیه معدنی و یا محصولات کشاورزی می باشد. اقتصاد ایران نیز به دلیل وابستگی به درآمدهای نفتی همواره دستخوش نوسانات قیمت نفت و در نتیجه کسری تراز پرداخت ها بوده است. از آنجا که توسعه صادرات در کشورها می تواند از طریق تحریک تولید داخلی، نرخ تولید و اشتغال را افزایش دهد و منابع ارزی لازم را جهت افزایش واردات و مصرف داخلی که باعث افزایش رفاه اقتصادی می گردد تامین کنند، توسعه صادرات غیر نفتی برای دولت ایران یک ضرورت انکار ناپذیر است. صادرات محصولات کشاورزی کشور نقش عمده ای در صادرات غیر نفتی داشته و نسبت به بخشهای دیگر از ثبات بیشتری برخوردار بوده است. در بین محصولات کشاورزی، پسته، خرما وکشمش از اهمیت زیادی برخوردارند. در این مطالعه پس از تحلیل نظری اهمیت و جایگاه صادرات این محصولات، اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر میزان صادرات پسته، خرما و کشمش با رهیافت داده های ترکیبی (Panel Data) طی دوره زمان 92-1360 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از مدل برآورده شده نشان میدهد که متغیرهای نرخ ارز، تولید ناخالص داخلی و متغیر نرخ تورم اثر مثبت و معنی داری بر صادرات محصولات مذکور در این دوره داشته اند، که علامت ضریب نرخ تورم برخلاف انتظارات تئوریک بوده است. طبق یافته های این تحقیق سیسات گذاران اقتصادی می تواندد از طریق کاهش نرخ تورم و افزایش تولید ناخالص داخلی و نرخ ارز قدم های سازنده ای را در جهت توسعه صادرات اسن محصولات بردارند.

کلیدواژه ها:

صادرات غیر نفتی ، نرخ ارز ، تورم ، تولید ناخالص داخلی ، Panel Data