بررسی حقوق متهم در قانون اساسی با توجه بر اصل برائت

متهم به شخصی اطلاق میگردد که در ضن ارتکاب جرمی قرار گرفته باشد و اتهامی به وی وارد گردیده باشد که برای تعیین صحت و سقم این اتهام مورد بازپرسی قرار میگیرد و تا زمانیکه جرم وی قطعا و یقینا اثبات نگردد نمیتوان وی را مجرم گماشت، همچنین رعایت حقوق فردی متهم ضروری و لازم الاجرا می باشد. حقوق متهم مجموعهای از امتیازها و قدرتهای معینی است که در اختیار وی قرار داده میشود تا در سایهی آن امنیت قضایی و عدالت از ناحیه دستگاه قضایی، به منظور تامین حقوق و منافع وی تحقق یابد. اصل برائت یکی از اصول اساسی و بنیادی حاکم بر حقوق، اعم از حقوق کیفری و حقوق غیرکیفری میباشد که بر حقوق افراد تاکید می نماید و ابراز میدارد که حفظ آبرو، حیثیت و احترام انسانها که از جان و مال نیز مهمتر است بایستی در نظر گرفته شود ولو اینکه آن شخص یک متهم باشد. با توجه بر اهمیت ویژهی حقوق متهم به منظور تضمین حقوق متهمین در دادرسیهای کیفری، در قوانین دادرسی کیفری و اسناد مربوط به حقوق بشر و همچنین مقررات متعدد اعلامیه جهانی تصمیمات ویژهای در نظر گرفته شده است. در این بررسی، با توجه براصولی چند از قانون اساسی و نیز بیان اصل برائت و همچنین آثار و فروعات اصل برائت از جمله: تکلیف مقام تعقیب (دادسرا) به تحصیل و ارائهی دلیل، تفسیر شک به سود متهم، تفهیم اتهام به متهم، حق داشتن وکیل و برخورداری از معاضرت وی، چندی از حقوقی که میبایست در اختیار متهم قرار گرفته شود تا با تکیه برآن بتواند در دادرسی کیفری به منظور اثبات بیگناهی خویش تلاش نماید بیان گردیده شده است

کلیدواژه ها:

بررسی حقوق متهم ، اصول قانون اساسی ، اصل برائت ، آثار و فروعات اصل برائت