استفاده ازتکنیک های معماری سنتی درمعماری مدرن جهت بهینه سازی مصرف انرژی

بشرازدیرباز به دنبال مامن و پناهگاه برای مصون ماندن ازگزندبادوباران و دیگررویدادهای طبیعی بوده است ازطرفی مفهوم مصون ماندن ازگزندرویدادهای طبیعی ایجاب میکرده است تابابکارگیری فنون گوناگونی اثرات منفی رویدادهای طبیعی ازمیان برداشته شده و یاازشدت آن کاسته شود ازمیان رویدادهای طبیعی سرمایش و گرمایش محل سکونت یکی ازچالشهایی بوده است که نمودهای مهندسی متفاوتی رادرصنعت سخت و ساز رقم زده است لیکن یک ویژگی مشترک درتمامی نمودهای مهندسی سرمایش و گرمایش ساختمان بهینه سازی هزینه های ذیربط ازطریق کاستن ازمصرف منابع انرژی تجدیدناپذیر می باشد دربازنگری به فنون مورد استفاده درساختمان های کهن میتوان دریافت که درگذشته های نهچندان دور بابکارگیری فنون معماری ویژه ای این امکان برای بهره برداران ازساختمان ایجادمی شده است تا ضمن داشتن شرایط زیستی مناسب هزینه های کمتری درمقایسه با معماری های کنونی برای گرمایش و سرمایش تحمل کنند ازاین رومقرر گردید تا با بررسی ویژگیهای سرمایشی گرمایشی شیوه های متداول درمعماری سنتی و مقایسه آنها باشیوه های متداول درمعماری برتری های بالقوه هریک ازدوشیوه شناسایی شده و ازاین رهگذر ایتم های موثربرصرفه جویی درمصرف انرژی درطراحی ها و ساخت وسازها کنونی تحقق پیدا کند

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، معماری سنتی ، مهندسی ارزش ، سرمایش و گرمایش ساختمان