ارزیابی توان کاربری فضای سبز پارک جنگلی آبیدر با استفاده از GIS

پارک جنگلی آبیدر سنندج با توجه به وجود چشم اندازهای زیبا از مناطق جاذب گردشگری در منطقه است که به دلیل فقدان برنامه ریزی صحیح و استفاده نادرست در معرض نابودی قرار دارد در دوران کنونی در پی بروز بحرانهای زیست محیطی نابودی منابع و ایجاد موانع در راه رسیدن به توسعه ی پایدار لازم است برنامه ها براساس شناخت و ارزیابی توان محیطی صورت گیرد دراین تحقیق منطقه پارک جنگلی آبیدر واقع در جنوب غربی سنندج جهت مکان یابی عرصه های مناسب برای توسعه فضای سبز براساس اصول آمایش سرزمین و با استفاده از GIS انتخاب شد بعد از انجام مطالعات پایه و تهیه نقشه های موضوعی منطقه رقومی سازی تجزیه و تحلیل و جمع بندی و روی هم گذاری لایه ها با استفاده از روش تجزیه تحلیل سیستمی و در محیط GIS انجام شد در گام اول اقدام به شناسایی منابع اکولوژیکی شد درمرحله بعد تجزیه و تحلیل و جمع بندی داده ها انجام گردیدو منطقه به واحدهای همگن اکولوژیکی تجزیه شد و در نهایت با مقایسه ویژگیهای اکولوژیکی هریگان با مدل اکولوژیکی فضای سبز و جنگلکاری مخدوم نقشه نهایی منطقه تهیه گردید.

کلیدواژه ها:

توان ، توسعه ، فضای سبز ، پارک جنگلی آبیدر ، سیستم اطلاعات جغرافیایی