توانمندسازی شهرهای کوچک با تکیه بر ظرفیت های درونی و هویتی ؛ ضرورت ها و راه کارها نمونه موردی شهر سنقر در استان کرمانشاه

ایران به عنوان کشوری با حدود 1.64 کیلومتر مربع وسعت، 74 میلیوننفر جمعیت وحدود 1100شهر از جمله کشورهایی است که از قدمت بیشتری در امر برنامه ریزی شهری و منطقه ای در میان کشورهای در حالتوسعه برخوردار است اما با این حال عدم تعادلهای چشمگیر منطقه ای ناهماهنگی های بین بخشی رشد غول آسای پایتخت ناکارآمدی شبکه زیرساختی کشور و .... ضرورت توجه جدی به سرزمین و اتفاقاتی که در آن عرصه می افتاد را الزامی نموده بود. یکی از مهمترین راهکارهای ایجاد توازن و آمایش سرزمینی توجه به نقش و جایگاه شهرهای کوچک در نظام شهرنشینی کشور و توسعه و توانمندسازی آن ها است توسعه و توانمندسازی شهرهای کوچک موجب ایجاد تعادل در توزیع فضایی جمعیت شهری در پهنه سرزمینی کاهشمهاجرت به کلانشهرها بهره گیری بهتر و کاراتر از ظرفیتهای سرزمینی و درن هایت نیل به توسعه پایدار و پیشرفت اقتصاد ملی خواهد شد. این توانمندسازی اگر برمبنای ظرفیت ها و توانش های بومی هویتی بوده و برخاسته از بطن ویژگیهای اقتصادی اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی آن محل باشد می تواند موجب ارتقا وضعیت موجود شده و پایداری توسعه را در پی داشته باشد

کلیدواژه ها:

شهرهای کوچک ، سنقر ، پایداری ، ظرفیت های درونی