انتخاب مناسب ترین تعداد حلقه چاه و روش درون یابی ازبین روش های IDW و Kriging به منظور پهنه بندی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی؛ مطالعه موردی دشت اسلام آباد غرب

خشکسالی و بهره برداری بیش از اندازه از یک جهت و کاهش کیفیت آب از طرف دیگر علاوه بر تشدید بحران کم آبی بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، سبب آلودگی و تخریب محیط زیست نیز میگردد. مدیریت بهینه آب، نیازمند به وجود داده هایی درزمینه موقعیت، مقدار و پراکنش عوامل شیمیایی آب در یک منطقه ی جغرافیایی معین میباشد. آب زیرزمینی یکی از مهمترین منابع تأمین کننده آب در بخش کشاورزی میباشد. در پژوهش حاضر به منظور پی بردن به وضعیت هدایت الکتریکی آبزیرزمینی درمنطقه اسلام آبادغرب ازدو روش Ordinary Kriging و IDW در اکستنشن Spatial Analyst درنرم افزار Arc GIS استفاده شده است. سپس به منظور ارزیابی تعداد نمونه ها، از تعداد 572 حلقه چاه، به تعدادهای 462 و 380 ، 314، 285، 220، 189، 91 حلقه چاه با پراکنش مناسب انتخاب گردیدند. در نهایت با هرگروه از چاههای انتخاب شده و با دو روش Ordinary Kriging و IDW نقشه EC آب زیرزمینی منطقه تهیه و سپس مورد ارزیابی قرار گرفت. در مطالعات گذشته بیشتر به بررسی روشهای زمین آمار و برازش بهترین روش به منظور پهنه بندی پارامترهای کیفی آب پرداخته شده است و کمتر به مسئله تعداد نمونه برداریها توجه شده این درحالی است که مسئله کاهش تعداد نمونه برداریها به منظورکاهشهزینه ها، صرفه جویی در وقت و داشتن یک دقت مناسب حائز اهمیت میباشد. به منظورانتخاب مناسبترین روش پهنه بندی و مناسبترین تعدادحلقه چاهها، ازمعیارهای آماری نظیر؛ RMSE و ضریب همبستگی استفاده گردید. بر اساس این معیارها پهنه بندی باتعداد 220 حلقه چاه و روش IDW دارای RMSE و ضریب همبستگی مناسبی میباشد.

کلیدواژه ها:

هدایت الکتریکی ، GIS ، IDW ، Ordinary Kriging