بررسی شوری آبهای زیرزمینی استان گیلان از نظر مصارف کشاورزی با توجه به هدایت الکتریکی (EC) و دو پارامتر شوری موثر (ES) و شوری بالقوه (PS)

منابع آب زیرزمینی در کنار منابع آب سطحی تامین کننده ی نیازهای آبی بخشهای شهری، صنعتی و کشاورزی میباشند که علاوه بر کمیت این منابع، کیفیت آنها نیز باید مدنظر قرار گیرد. برای ارزیابی کیفیت آبهای زیرزمینی جهت مصارف کشاورزی پارامترهایی در نظر گرفته میشود که شوری یکی از مهمترین آنها محسوب میشود. هدف از این مطالعه، شناسایی و توصیف مناطقی با میزان شوری آبهای زیرزمینی مشخص برای مصارف کشاورزی در گیلان است. بدین منظور، نمونه ی آب 130 حلقه چاه در شهریور 1388 از سراسر استان گیلان جمع آوری و غلظت CO3 (2-) و Cl- و HCO3- و SO4 (2-) و Mg (2+) و Ca (2+) و هدایت الکتریکی (EC) آنها اندازه گیری شد. سپس با استفاده از علم زمین آمار به تجزیه و تحلیل ژئواستاتیستیک داده هاتوسط نرمافزار GS+ پرداخته شد و نقشهی پهنهبندی شوری آبهای زیرزمینی ترسیم گردید و درنهایت مناطق استان گیلان ازنظر شوری آبهای زیرزمینی جهت مصارف کشاورزی شناسایی و درجهبندی گردید و سپس راهکارهایی جهت استفاده از آبهای زیرزمینی در این مناطق بیان شد.

کلیدواژه ها:

آبهای زیرزمینی ، پهنه بندی ، شوری ، کریجینگ