پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز فوجرد قم با استفاده از روش حائری سمیعی

یکی از مخاطرات عمده در مناطق کوهستانی ایران وقوع انواع ناپایداری های طبیعی بویژه زمین لغزش ها می باشد. براساس مطالعات قبلی با توجه به شرایط زمین شناسی و توپوگرافی استان قم، نظیر وجود لیتولوژی های حساس به لغزش، شیب تند و اختلاف ارتفاع نسبتا زیاد بیش از 22 % از مساحت مناطق کوهستانی این استان دارای استعداد متوسط و بالای زمین لغزش میباشد. با این وجود به علت عدم رخداد پدیده های محرکی چون زلزله و بارندگی های شدید، منطقه مذکور فاقد زمین لغزشهای بزرگ انتقالی گسترش جانبی و جریان می باشد. به منظور تعیین شیوه ای مناسب جهت پهنه بندی خطر زمین لغزش در این بخش از استان قم( حوزه آبخیز فوجرد، زیر حوزه F1124) از بین مجموعه روش های پهنه بندی موجود روش حائری- سمیعی در حوضه آبخیز F1124 مورد آزمون قرار گرفت که از مزیت اصلی روش حائری سمیعی این است که در تعیین اهمیت نسبی و امتیازبندی عددی عوامل(وزن) و طبقات آنها، از نقشه پراکنش و تعداد و مساحت تصویر افقی زمین لغزش های موجود که به ویژه در مناطق کوهستانی و جنگلی سخت ترین و پرهزینه ترین مرحله ارزیابی خطر است، بی نیاز می باشد. هر چند در مدل های جدیدتر، اهمیت نسبی و امتیاز طبقات عوامل خطر زمین لغزش، بر تراکم، تعداد و مساحت زمین لغزش های موجود استوار می باشد.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پهنه بندی ، استان قم ، حوزه آبخیز فوجرد ، حائری- سمیعی