بررسی و پهنه بندی کیفی آبهای زیرزمینی دشت گلپایگان برای مصارف شرب به روش GQI با استفاده از GIS

روش های مختلفی به منظور بررسی کیفیت آب زیرزمینی برای مصارف شرب وجود دارد که یکی از مشهورترین و کاربردی ترین آن ها، روش دیاگرام شولر است. با وجود دقت مناسب این روش در ارزیابی کیفی آب برای مصارف شرب، محدودیت در تعداد پارامترهای کیفی و عدم توانایی این روش در پهنه بندی پیوسته، سبب شده تا روش هایی که بتوانند این نقیصه را جبران نمایند، توسعه پیدا کنند. از جمله روش های جدیدی که بدین منظور و به طور اختصاصی به منظور پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی برای مصارف شرب ارائه شده است،روش GQI است روش GQI روشی مکانی برپایه GIS در بررسی و پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی برای مصارف شرب با در نظر گرفتن استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) است. در این تحقیق از این روش به منظور پهنه بندی کیفی آب های زیرزمینی دشت گلپایگان ایران برای مصارف شرب استفاده شده است.بدین منظور سه مرحله اجرا گردید. در مرحله اول با استفاده از اطلاعات کیفی 32 چاه در محدوده دشت،نقشه های رستری غلظت پارامترهای کیفی که شامل پارامترهای Na ، Mg ، Ca ، So4 ، Cl ، TDS ،PH می باشند، با استفاده از درونیابی به روش Kriging در نرم افزار ArcGis9.3 تهیه گردید. در مرحله دوم نقشه های تهیه شده استاندارد گردید تا داده های متفاوت دارای یک معیار و مقیاس مشترک گردند.در مرحله سوم با اعمال وزن به هر یک از نقشه های استاندارد شده، نقشه رده بندی هر پارامتر تهیه گردید و در پایان این مرحله با تلفیق این نقشه ها با یکدیگر، نقشه نهایی GQI دشت تهیه گردید. طبق نقشه به دست آمده، میزان GQI بین حداقل 68.02 تا حداکثر 88.42 در نقاط مختلف دشت متغیر است که بیانگر کیفیت متوسط تا قابل قبول آب های زیرزمینی دشت مورد مطالعه برای مصارف شرب است.

کلیدواژه ها:

آب های زیرزمینی ، پهنه بندی کیفی ، GQI ، GIS